Giorgio Frégoli

Lieve Jim, Hoe gaat het met je? Laatst stootte een collega-dokter me op een congres aan en keek me bezorgd aan: “Wat is er eigenlijk aan de hand met die Jim van Os?” Ik moet zeggen dat het kriebelt om je te helpen in deze verwarrende tijden, je mijn bezorgdheid over jou in persoon te bespreken. Na al je ad hominem uithalen in de sociale media, en je laatdunkende opmerkingen over collega-psychiaters voel ik de behoefte om een beetje voor je te zorgen, je te beschermen. Maar dat zou een beetje potsierlijk zijn, want heeft een bijna pensioengerechtigde nog wel… Verder lezen “Briefje voor Jim”

Oepsie, beetje stout geweest. Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega vervalsen.Ik mag niet de handtekening van mijn collega… Verder lezen “Strafregels”

In september 2020 werden de Ig Nobelprijzen uitgereikt. Dat zijn prijzen voor wetenschap en wetenschappers waar je eerst om moet lachen en het daarna toch aan het denken zet. In totaal waren er 10 verschillende categorieën. Voor een overzicht van recente winnaars, zie hier. Zoals wel vaker de afgelopen jaren, was er ook Nederlands onderzoek genomineerd. Uit de hoofdstad dong een onderzoek naar misofonie uit 2013 mee om de – enigszins – twijfelachtige eer. De onderzoekers waren genomineerd in de categorie Geneeskunde en pardoes gingen die er ook met de prijs vandoor; een mooi geldbedrag a raison de 10 biljoen… Verder lezen “De eerste auteur”

Het ging al een tijdje niet zo goed met een van de psychiaters hier in de instelling. De voorbereidingen voor de ophanden zijnde Wet verplichte ggz (Wvggz) namen de laatste weken van het jaar bijna haar hele leven over. Er werden wetboeken gelezen en nog eens gelezen, samenvattingen en stroomschema’s gemaakt, vergaderd, overleggen gepleegd, cursussen en bijscholingen gevolgd en presentaties aan collega’s gegeven. Die dan weer vervelende moeilijke vragen stelden, waar niemand ooit aan had gehad en waarop niemand het antwoord wist. Ik begon me zorgen te maken. Over de Wvggz, maar vooral ook over mijn collega. Ze ging nooit… Verder lezen “Accommodatie”

De afgelopen weken waren niet de meest positieve weken voor de Bram Bakker BV. Als depressiegala-uithangbord-BN’er moest hij zich verantwoorden voor het feit dat een aantal van zijn Mental Health Foundation (MHF)-vriendjes een overheidssubsidie niet helemaal integer hadden verdeeld. Bram kreeg alle hoon over zich heen en alle aandacht (…terwijl de aandacht eigenlijk had moeten gaan naar de directrice van deze foundation die met een jaarlijkse fee van 89.000 euro behoorlijk op de subsidiebegroting drukte). Volgens Bram had Bram het allemaal netjes gedaan. Hij had keurig wat geld teruggestort zelfs. Dat klinkt nobel. Zo staat hij onder vakgenoten ook niet… Verder lezen “#STOPPramBakkerNow”

Een vriendin van me is co-assistent in een gerenommeerd academische instelling. Ze wil graag psychiater worden. Onlangs was er een onderzoeksbespreking op de afdeling psychiatrie over een bijzondere therapie; ‘contextuele paardentherapie’ voor probleemgezinnen. In deze therapie worden probleemgezinnen voor een week naar Spanje gestuurd om zich onder te dompelen in non verbale communicatie met paarden. Een week lang wordt een puberale PDD-NOSer (als dat nog bestaat) samen met zijn emotioneel labiele moeder blootgesteld  aan paardenfluisteren, paardenknuffelen, paardenpower, merriemeditaties en paardreading. Dat laatste: ik heb geen idee wat het is maar het klinkt wel goed. Die vriendin vertelde me dit enthousiast,… Verder lezen “Paardentherapie”

Onlangs zag ik in een actualiteitenprogramma op televisie een item voorbij komen over een vrouw van middelbare leeftijd die zich had omgeschoold tot ‘stilte-coach’. Ze vertelde de verslaggeefster uitgebreid over het belang van stilte in de huidige tijd. Ironisch was dat ze als coach met het prediken van stilte veel herrie maakte. Ze maakte daarmee – uiterst subtiel – duidelijk dat het niet meevalt om de stilte te beleven. Bizar dat mensen dat in deze roerige tijden uberhaupt zelf, ongecoacht proberen! Geen wonder dat steeds meer mensen burn-out raken! En, zo vertelde ze, aan klandizie geen gebrek; iedereen is op… Verder lezen “Coach Frégoli”

Geachte Minister de Jonge, Beste Hugo, Onlangs gaf u in een interview aan dat de marktwerking in de zorg misschien niet zo’n goed idee was. Marktwerking werkt volgens u niet optimaal en mogelijk is het niet de juiste keuze om de zorg aan de markt over te laten. De marktwerking is volgens u ‘doorgeslagen’. U wil meer menselijke maat in de zorg en u wilt het betaalbaar houden.  Ik wil graag even stilstaan bij uw woorden. Ik wil u graag helpen te begrijpen wat uw boodschap over de doorgeslagen marktwerking met hulpverleners doet. U moet begrijpen dat hulpverleners na 12 jaar marktwerking… Verder lezen “Lieve minister”

Het gaat zo meteen beginnen. Twee van mijn favoriete psychiaters nemen het tegen elkaar op in een debat in de Balie. De Balie was voor de gelegenheid omgebouwd tot boxarena. Een arena waar de pregnante geur van oud bloed kon worden opgesnoven. Waar zweet en tanden door de lucht waren gevlogen, waar oogkassen, wenkbrauwen en oorschelpen waren gesneuveld. Waar botten en reputaties zijn gebroken. Waar harde woorden als rake klappen vallen. Waar je moet eten om niet opgegeten te worden. Ik voelde de siddering in het publiek. Ja, er was veel spanning. Ja, er stond veel op het spel. De… Verder lezen “Onder professoren”

Regelmatig zie ik in verschillende ‘psychiatrische’ media reclame voor een meerdaagse nascholing in Tanzania. Het zal aan mij liggen, maar in die reclame krijg ik weinig zicht op welke kennis specifiek alleen in Tanzania kan worden nageschoold. Bij het zien van de foto’s krijg ik meer de impressie dat het Tanzaniaanse nascholen eerder een poging tot ontwikkelingshulp is. Een prima manier om je AMS-budget te spenderen, lijkt me. Onlangs las ik in de Arts & Auto dat je ook op een veel sportievere manier goede doelen kunt steunen. Dat deel ik graag met jullie.  In het decembernummer (2018) van de… Verder lezen “Het goede doel heiligt de middelen”